Waarom ik een hekel aan vliegen heb (plus de leukste treinreizen)
Het klinkt misschien raar, een reisblogger die een hekel aan vliegen heeft. Want reisbloggers vliegen toch de hele wereld over? Toch ben ik er eentje van. Niet omdat ik vliegangst heb, ik vind vliegen gewoon NIET LEUK. En ik heb het ook nooit echt leuk gevonden, op de eerste keer na.
Vrijheid!
Mijn eerste keer
Mijn eerste keer vliegen was een vlucht naar Sofia. Ik ging drie weken backpacken door Bulgarije met mijn toenmalige vriendje. Langzaam zag ik de huizen en steden kleiner en kleiner worden terwijl ik Schiphol steeds verder achter me liet. Ik genoot van het uitzicht over de Alpen. Een paar uur later stond ik in Sofia. Met deze vliegreis ging er een wereld voor me open.
Minder vliegen, meer beleven
Tijdens mijn eerste verre reis is mijn liefde voor Azië en Indonesië geboren. Zo’n twintig jaar na mijn eerste vlucht is de spanning en opwinding van de eerste keer vliegen compleet verdwenen. Vliegen is een noodzakelijk kwaad en het is ook nog eens slecht voor het milieu.
Vertraging met vliegen
Een vliegtuig biedt altijd te weinig bewegingsruimte. Om de een of andere reden zit ik altijd met mijn knieën klem of zit ik met mijn armen in de knoop. Wanneer de passagier voor me zijn stoel naar achter gooit kan ik niks anders dan in diens nek hijgen. Het zal ze leren.
Businessclass vliegen is helaas ver boven mijn budget.
Hier lees je meer over goedkoop vliegen.
Natuurlijk zou ik er voor kiezen om nooit meer in een vliegtuig te stappen. Dat zou een duurzame beslissing zijn – we kunnen er niet omheen dat vliegen gezien zijn CO2-uitstoot niet goed is voor het klimaat. Maar toch, de wereld lonkt. Noem me egoïstisch, ik ben er nog niet aan toe om het vliegen helemaal af te zweren.
De ondergaande zon vanuit het vliegtuig
Vliegschaamte
Ik vlieg ik nu minder dan een paar jaar geleden. Op vrijdag naar de zon vliegen en op zondag weer terug? Mij niet gezien, de tijd van ultrakorte stedentrips en persreizen is voorbij. Gelukkig hoef je niet perse te vliegen om nieuwe plekken te ontdekken. Er liggen genoeg leuke bestemmingen op een paar uur rijden vanuit Utrecht!
Op de plek van bestemming neem ik meestal de bus of de trein. Zo houd ik de wereld nét een beetje groener. Ik kies in Indonesië voor een avontuurlijke boottocht van paar dagen van Bali naar Flores. Ik geniet van de locals in de bus. Ik reis langzaam, ontmoet onderweg bijzondere mensen en kom op plekken waar veel reizigers – letterlijk – overheen vliegen.
Steeds meer media besteden aandacht aan vliegschaamte. Door vliegschaamte nemen de Zweden al minder het vliegtuig. Ik wil niet met het vingertje wijzen. Niet naar mezelf en niet naar mijn lezers. Ik wil vooral laten zien dat er leukere alternatieven voor vliegen zijn!
Reizen met de trein
Lang leve de medepassagiers
Ik weet niet waarom, maar in het vliegtuig lijkt iedereen nét een stukje chagrijniger dan daarbuiten. Het begint vaak al bij de security. Mensen staan te dringen bij het bakje voor hun laptop en schoenen. Terwijl ik gebukt sta om mijn veters los te maken word ik pardoes voorover geduwd. Hallo, je kunt me niet wijsmaken dat je mijn zeer aanwezige achterwerk over het hoofd hebt gezien.
Eenmaal bij de gate is het niet veel beter. Mensen rennen om als eerste het vliegtuig in te gaan. Waarom? Het is echt niet zo dat je eerder op de plek van bestemming bent.
Vervolgens begint het grote gevecht: het landje-pik-van-de-armleuning. Wie heeft geluk en mag zijn arm laten rusten? Wie is de Sjaak en stuit de rest van de vlucht op een barrière waar de Mexicaanse muur van Trump niks bij is.
Het hoogtepunt van de vlucht is de smakeloze kleffe hap die je toegeworpen krijgt in een zacht bakje van folie. Het is altijd een verrassing: hoewel de smaak vast staat kunnen de looks variëren.
Nee, doe mij maar de trein. Passagiers onthaasten op het ritme van de trein. De cadans van de trein werkt meditatief. Zeker tijdens de langere ritten het internet ‘uit’ is en telefoons ter zijde worden gelegd.
Met de trein door Letland
Mijn mooiste treinreizen in Europa
De afgelopen jaren maakte ik een aantal mooie treinreizen in Europa. Dat wil ik vaker doen!
Een van mijn favorieten blijft mijn treinreis naar Belgrado en Sofia. De trein in Oost-Europa is geweldig, zeker de fraaie rit langs de Donau en de Elbe. Groene landschappen glijden langzaam voorbij terwijl de zon achter de hemel verdwijnt. Onderweg stopt de trein in steden als Praag, Wenen en Boedapest. Ook een winterse treinreis van Riga in Letland naar Sigulda is betoverend.
Minder exotisch maar niet minder fijn zijn de treinen in Duitsland. Steden als Heidelberg en Berlijn zijn prima met de trein te bereiken. De trein stopt midden in de stad en je hebt nooit een parkeerprobleem. Superhandig!
Hier lees je meer over de mooiste treinreizen in Europa.
Trein in Rusland
Mijn mooiste treinreizen in Azië
Het treinennetwerk in Azië is minder uitgebreid dan in Europa, maar ook hier heb ik een aantal spectaculaire treinreizen gemaakt.
Mijn good old favorite is de treinreis die ik maakte van China naar Nederland. De Trans-Mongolië Express bracht me door woestijnen en de wildernis in Siberië. Onderweg keek ik mijn ogen uit naar het leven in de trein en de Russische handelaren. Een week in de trein is alles behalve saai, sterker nog, dit is een reis om nooit te vergeten.
Andere bijzondere treinreizen in Azië is de rit over het Dodenspoor in Thailand (met de beroemde brug over de River Kwai) en de Nine Arched Bridge in Sri Lanka.
Met de trein door Sri Lanka
In 2019 ga ik naar Maleisië en Taiwan. Ik zal met het vliegtuig hierheen reizen, daar reis ik met de auto en de trein. Ik heb er ontzettend veel zin in! Mijn avonturen zijn te volgen op facebook.
Meer lezen?
