home    reizen    slow travel    fotografie op reis    reisinspiratie    over IkReis    icoon facebook   icoon twitter   icoon instagram
reizen   slow travel   fotografie   reisinformatie
europa   azië   afrika   amerika

foto jenny met muts

Ik ben Jenny – reiziger, fotograaf en juf. Ik bezocht meer dan 70 landen in vier continenten. Toch tel ik liever ervaringen dan landjes. Mijn grote liefdes zijn drop en Indonesië. Mijn dochter AKA de kleine reiziger (2018) is verslaafd aan sambal.

IkReis is een blog voor liefhebbers voor reizen en fotografie. Hier vind je sinds 2003 inspirerende reisverhalen en praktische tips voor een zelfstandige rondreis, roadtrip of stedentrip (met en zonder kinderen). Met de fotografietips op IkReis leg je je reizen mooi vast.

Lees meer.

Plannen 2023:

- Moezel (jan)
- Marokko (feb)
- Interrail (april/mei)
- Eisenach (mei)
- Indonesië (juli/aug)
- Singapore (aug)
- Maleisië (aug)
- Brabant (sept)
- Ameland (okt)
- Tsjechië (dec)


banner van sunny cars

banner booking


Het maanlandschap van Salta

Het vliegtuig daalt langzaam. Vol verbazing kijk ik naar het maanlandschap dat langzaam zichtbaar wordt onder mij. Het droge Salta is anders dan de natte groene moerassen in Esteros del Ibera. Salta is anders dan het kletterende water bij de watervallen van Iguazu. Een korte binnenlandse vlucht brengt me naar een heel ander deel van Argentinië.

salta uitzicht
Het uitzicht over Salta

De stad Salta

Ik slaap in een guesthouse net ten zuiden van het centrum van Salta. Het is koud. In de winter daalt het kwik 's nachts tot tegen het vriespunt. De eigenaar van het guesthouse laat me zien hoe ik de gaskachel moet aansteken, maar ik heb liever een extra deken. Slapen in een gesloten ruimte met gaskachels vind ik nooit zo'n fijn idee.

Wanneer de zon langzaam opkomt, ontwaakt de stad. De temperatuur wordt behaaglijker en er komen meer en meer mensen op straat. Ingepakt in dikke jassen en mutsen. Het lijkt wel een wintersportoord!

kabelbaan salta argentinie
Met de kabelbaan naar boven

De kabelbaan van Salta

Het wintersportgevoel wordt versterkt wanneer ik de kabelbaan instap. Een kabelbaan van Zwitsers ontwerp die me langzaam de berg op voert. De cabine wiebelt zachtjes in de wind. Onder me worden de huisjes van de koloniale stad steeds kleiner. Strakke straten, zo hier en daar een park, palmbomen en kerktorens.

Boven op de heuvel is het uitzicht over Salta fenomenaal. Ik laat de souvenirwinkels achter me en kijk naar de stad onder me tussen de droge heuvels. Een stad in een maanlandschap.

Wandelen door het koloniale centrum van Salta

Ik maak een wandeling door het koloniale centrum van Salta. Salta heeft een aantal mooie kerken en kloosters, op veel plekken niet naar binnen. Ik vind het niet echt erg. Ik hoef écht niet alle religieuze gebouwen te zien. Na een paar mooie kerken en kloosters vind ik het al snel genoeg.

Iglesia de San Francisco

Iglesia de San Francisco stelt zijn deuren open voor bezoekers. Op gezette tijden zijn er rondleidingen door de kerk en het convent, in het Engels of Spaans. De rondleiding gaat door de kloostertuinen en de oude verblijven van de novices. Ik zie verschillende kapellen en kijk mijn ogen uit bij een aantal kerststallen. Wat een kitsch!


De mummie uit de Andes

Aan het Plaza 9 de Julio ligt het Museo de Arqueologia de Alta Mantaña. Een museum dat gewijd is aan de oude Inca cultuur in de Andes. Behalve 'normale' gebruiksvoorwerpen wordt er ook veel aandacht besteed aan de kindoffers: jonge kinderen geofferd om goden gunstig te stemmen.

In 1999 zijn er in Llullaillaco drie perfect bewaarde mummies van kinderen gevonden, zelfs hun haar en kleren zijn intact. De mummies tentoongesteld, elke zes maanden is er een andere te zien. Ik schuifel door de donkere hal achter een menigte mensen aan. Een lange rij met een bedompte sfeer. Bezoekers mogen een slechts een minuutje kijken en worden dan gesommeerd door te lopen. Foto's maken is helemaal uit den boze! Ik heb kinderen gezien die geofferd zijn, en ik weet niet zo goed wat ik er van moet vinden.

Bus in, bus uit. Fotograferen als een Japanner

Na een week met de huurauto door Jujuy kies ik voor gemak. Even geen dure huurauto, maar een goedkopere excursie naar Cachi.

Tot mijn verbazing rijdt een touringcar de straat in. Zo'n grote groep had ik niet verwacht.

onderweg naar cachi
Onderweg naar Cachi

De bus maakt verschillende stops. Als een Japanner snel ik de bus uit om foto's te maken van de landschappen met bergen en cactussen. Sommige cactussen zijn groter dan ikzelf, terwijl ik niet bepaald klein van stuk ben. In de verte zie ik sneeuw.

Cachi

Cachi is een lieflijk dorp. Via een bijna-droge rivierbedding rijdt de touringcar het dorp in. We worden gedropt bij een commissierestaurant. Binnen no-time staat het standaardmenu op tafel. Het is vleesch en veel.

Na de lunch loop ik een rondje door het dorp. Het dorp bestaat uit vele kleine witte huisjes. Naast de kerk is een bescheiden markt met streekproducten en gebedsplaatjes. Op het kerkplein zijn boxen neergezet, een zangeres zingt een lied. Het is behoorlijk vals.

wit cachi
Het witte dorpje Cachi

Na een paar uur stap ik de bus weer in. Na de lange rechte weg die al bestond in de tijd van de Inca's volgt een bochtige weg door de bergen. Tegen de avond ben ik terug in Salta.

Cafayate

Vanuit Salta kun je een excursie boeken naar Cafayate, maar ik ben even klaar met een touringcar en haastige excursies. Ik loop naar het busstation en neem de bus naar Cafayate. Hier blijf ik een paar nachten. 

Cafayate staat bekend om zijn wijn. Net buiten het stadje liggen diverse wijngaarden, een aantal is geopend voor het publiek. Ik bezoek Bodega el Esteco. De wijnranken hangen er sober bij, er zijn geen druiven in de winter. Binnen is de wijnproductie echter in volle gang.

malbec uit cafayate
Malbec uit Caayate

Na een rondleiding door de kelder en langs de grote vaten is het tijd om wijn te proeven. Ik drink nooit wijn, maar ik kan de verleiding niet weerstaan om eens aan de glaasjes te nippen die voor mijn neus worden gezet. Smaakt best goed!

Voor echte wijnliefhebbers is het wijnmuseum in Cafayate een aanrader.

Colored Canyon

Cafayate is een paradijsje voor outdoorliefhebbers. Je kunt paardrijden, quadrijden of mountainbiken in de bergen in de omgeving. Ik heb even geen behoefte aan een adrenaline rush en kies voor een hike in de colored canyon.

Ik heb vele hoge en kleurrijke bergen gezien in Jujuy, maar de bergen hier zijn toch weer anders. Geen mooie geometrische figuren, wel prachtige kleuren. Tussen de gekleurde bergen liggen verschillende kleine canyons.

trekking cafayate
Een trekking bij Cafayate

En dan hoor ik een fluit. In de Garganta del Diabolo speelt een Argentijn op een panfluit. De setting is geweldig: de canyon fungeert als een grote klankkast en de muziek past bij de omgeving. Dit is echt genieten!

De volgende ochtend word ik bruut gewekt door een paar harde kappen op het dak. Kort daarna hoor ik iemand met spijkers en een kamer in de weer. De zon is nog niet op, maar iedereen is wakker omdat het stormt. Het hostel heeft stormschade en bomen zijn met wortel en al uit de grond gerukt. 

Ik verlaat Cafayate en neem de bus naar Tafi del Valle, niet wetend welke ravage ik daar aantref....

Meer lezen?


 

Content Copyright © 2003 - 2023 Jenny Smit.      Privacy en Disclaimer      Samenwerkingen     Website by Web Chemistry
Content Copyright © 2003 - 2023 Jenny Smit.
Privacy en Disclaimer
Samenwerkingen
Website by Web Chemistry