home    reizen    slow travel    fotografie op reis    reisinspiratie    over IkReis         
reizen   slow travel   fotografie   reisinformatie
europa   azië   afrika   amerika


IkReis is de persoonlijke site van Jenny – reiziger, fotograaf en juf.

Jenny bezocht meer dan 70 landen, toch telt ze liever ervaringen dan landjes. Haar grote liefdes zijn drop en Indonesië. Haar dochter AKA de kleine reiziger (2018) is verslaafd aan sambal.

IkReis is een blog voor liefhebbers van reizen en fotografie. Je vindt hier inspirerende reisverhalen en praktische (foto)tips. 

Lees meer.

Plannen 2023:

- Moezel (jan)
- Marokko (feb)
- Interrail (april/mei)
- Indonesië (juli/aug.)
- Singapore (aug.)
- Maleisië (aug.)



Campi Flegrei en Solfatara

Een bezoek aan Campi Flegrei en Solfatara vanuit Napels is hét hoogtepunt van mijn Napels stedentrip. Ik geniet van borrelend zwavel en kokende modder bij een van de mooiste vulkanen in Italië. Ik word verrast door de prachtige ruige landschappen om me heen. Zwavelverbindingen hebben het gesteente geel gekleurd. Langzaam ontsnappen stinkende dampen al sissend aan de aardkorst. 

Ik houd van actieve vulkanen. Mijn hart maakt dan ook een sprongetje wanneer ik er achter kom dat ik niet naar Indonesië hoef voor dit natuurgeweld. Ik ga naar Campi Flegrei (de Flegreïsche velden), de brandende krater van de Solfatara vulkaan bij Napels. Ik kan je verklappen dat ik onder de indruk ben. Mijn conclusie: vergeet de Vesuvius, deze onbekende vulkaan in Italië is mooier! In deze blog deel ik alles wat je moet weten voor een bezoek aan Campi Flegrei en Solfatara.

campi flegrei en solfatara
De brandende velden van Campi Flegrei (Phlegraean Fields) bij de Solfatara vulkaan

Een boemeltrein brengt me van station Napels naar het kleine station van Pozzuoli-Solfatara. Het station is niet meer dan een viertal perrons en een plakkaat met de verlopen dienstregeling. Een toevallig voorbijganger staart me verbaasd aan, zou ik de weg kwijt zijn? Toch zijn er in het kleine dorp verschillende hotels en restaurants. Waarschijnlijk is het rustig omdat het maart is, het voorseizoen.

Uitzicht over de Solfatara vulkaan, Italië

Wanneer je het station van Pozzuli binnen komt rijden zie je de Solfatara vulkaan al liggen aan je rechterhand. Een plotselinge berg in het landschap en de duidelijke vorm van een kraterrand.


De vulkaan is dus snel gevonden, maar hoe kan ik in de brandende velden van Campi Flegrei bezoeken? Ik volg een steile weg langs de kraterrand met prachtig uitzicht over de krater en de zwavelbronnen onder me. De brandende velden doen hun naam eer aan. Een sporadische salamander springt weg als ik te dicht bij kom, en klaprozen en andere voorjaarsbloeiers wiegen op en neer in de wind. Af en toe passeert een enkele auto. Maar de ingang, nee, die zie ik nog altijd niet.

Ongemerkt heb ik het mooiste informele uitzichtpunt gevonden!

modderpoel solfatara
Een kokende modderpoel in de krater van de Solfatara vulkaan

Maar dan? In een openstaande garage sleutelt een Italiaans meneer aan zijn auto. Ik vraag hem de weg, hoe kom ik in de krater? Het muurtje dat mij van de krater scheidt kom ik makkelijk over, maar de diepe afgrond is me iets te veel van het goede. Ik blijk de ingang al voorbij te zijn: de krater heeft geen separate ingang, je kunt er via het campingterrein de vulkaan bezoeken. Snel loop ik terug naar de ingang van de camping en koop ik mijn kaartje voor de vulkaan bij de receptie.  

erosie vulkaan italie
Phlegraean Fields: gespleten aarde in de vullaan

De brandende velden van Campi Flegrei

Via een strak geasfalteerd voetpad loop ik richting de krater. De bomen zijn ontwaakt uit hun winterslaap en bieden wat schaduw. Zo abrupt als het nette pad startte, zo abrupt stopt het. Ik vervolg mijn weg over gedroogde modder en kleine losse steentjes. Delen van de krater zijn afgezet met houten balken: achter de balken sissen de vulkanische gassen uit de grond. De aarde brandt.

De krater is een grote kom en in deze krater zijn verschillende hoogtepunten te vinden, soms zelfs voorzien van informatieborden in het Engels. Er is een kokende modderpoel, een soort van tempeltje met veelkleurige kristallen en er zijn zwavelbronnen met hoopjes gele en oranje stenen. De struikjes in de krater zijn veelal verdord en er lopen barsten door de modder. Het enige verre teken van leven zijn de bandensporen die sporadische activiteit in de krater verraden: er wordt actief gemijnd.

smeulende zwavel in campi flegrei
Brokken zwavel bij Campi Flegrei

Gevaar in de vulkaan in Italië

De meneer bij de receptie van de camping bij Campi Flegrei geeft aan dat je in drie kwartier de krater rond kan lopen als je wilt. Ik wil dit niet. Waar in Europa vind je een landschap als dit? De ondergaande zon speelt met de wolken van vulkanische gassen. De neergeslagen vulkanische gassen spelen met mijn jeans.

Lopen door een vulkaan betekent dat je blootgesteld wordt aan stoffen als waterstofsulfide, zwavelzuur en methaan. Stoffen die je eigenlijk niet in wilt adem en niet in contact wilt laten komen met je huid. Toch heb ik het gepresteerd om neergeslagen zwavelzuur te gaan zitten, een zuur wat langzaam en weg heeft gevreten door de stof van mijn jeans. Op mijn bips welteverstaan. Helaas kom ik hier pas achter als te laat is: de wasmachine heeft netjes alle opgeloste vezels weggewassen.

jeans waterstofsulfide
Gaten door zwavelzuur en waterstofsulfide

Spijkerbroeken met gaten zijn hip, maar dit!?! Dag broek.

Praktische informatie om Campi Flegrei en Solfatara te bezoeken:

Update 2020: Door een dodelijk ongeval in 2017 is Solfatara gesloten. Het is nog onbekend wanneer je weer Solfatara bezoeken kunt.

zonsondergang middellandse zee
De zonsondergang boven de Middellandse zee

Meer lezen over Italië en vulkanen?  



 

Content Copyright © 2003 - 2023 Jenny Smit.      Privacy en Disclaimer      Samenwerkingen     Website by Web Chemistry
Content Copyright © 2003 - 2023 Jenny Smit.
Privacy en Disclaimer
Samenwerkingen
Website by Web Chemistry