Tijd
mail 13 februari
Hallo allemaal,
Hora ruit, tempus fluid. De tijd vliegt. Inmiddels zit ik anderhalve maand in het verre Indonesie en moet ik eerlijk bekennen dat ik mijn draai best wel gevonden heb. Je weet waar de belangrijkste winkels zijn (niet moeilijk, het zijn er niet veel ofzo), je weet ongeveer wat je taken zijn en hoe je je tijd het beste in kan delen. Dat laatste klinkt o zo eenvoudig, maar is o zo anders dan in Nederland.
Een voorbeeldje. In Nederland maak je zorgvuldig afspraken met allerlei mensen, die je braaf opschrijft in je agenda. Zo weet je precies wat te doen en wanneer en met wie. De factor tijd is natuurlijk van groot belang in die planning (ik weet het, ik plan soms veel in een korte tijd :-) ). Hier werkt die methode absoluut niet. Met name de factor tijd is iets wat totaal niet in te schatten valt. Mensen (en dan doel ik met name op de locale bevolking) komen gewoon standaart te laat.
Neem nu een vaccinatiedag. Officieel word je om 12.00 uur opgehaald met het busje, om vervolgens in het ziekenhuis de materialen op te pikken en dan naar de locatie te gaan. In de praktijk komt het er echter op neer dat het busje pas rond 12.45 verschijnt, iets te laat dus. Zit je in Nederland toch wel een beetje te balen als je zo lang op je afspraak moet wachten (is toch een vorm van verloren tijd, en tijd is geld), hier kijk je er niet van op of om...
Het geplande einde van de vaccinatiedag is ook meer een richtlijn dan een een definitieve planning. Ookal staat er in het draaiboek dat de dag om 17.00 uur eindigt, ook hier komt het regelmatig voor dat de mensen binnen blijven stromen (of sijpelen, het is niet altijd even druk) tot een uur of zes.
En een te lage opkomst betekend dat er een terugkomdag komt (niet altijd, hoor). De mensen worden dan in de mogelijkheid gebracht om zich alsnog te laten vaccineren. Dat dat voor ons een een vrije dag minder betekent, moge voor zich spreken. Maar gelukkig, de meeste mensen van het Nederlandse team houden hier rekening mee bij het maken van het rooster: er zijn speciaal voor dergelijke aangelegenheden een paar weken vrij gehouden. Stiekem hoop ik natuurlijk wel dat er nog een aantal vrije dagen over blijven, ik zal best wel een paar daagjes vrij willen en er met Henriette op uit willen trekken.
Ook dingen als 'even' naar de supermarkt is een hele onderneming. Lopen naar het begin van de wijk, daar de ojek nemen, minuutje of 10 met de ojek, boodschapjes doen, ojek terug nemen. Al met al kost dat toch wel een uur. Met als extra nadeel: we zitten hier in de tropen. En natuurlijk, het is REGENSEIZOEN (het regent regelmatig...). Dit betekent uiteraard niet dat het continu aan het regenen is, gelukkig niet, maar wel dat er een paar keer per week een enorme hoosbui op moedertje aarde valt. En besluit je in Nederland nog wel eens door de regen ergens naar toe te fietsen, hier laat je het wel. Tenzij je natuurlijk binnen een paar minuten helemaal doorweekt wil zijn. (En geloof me, dat is KOUD.)
Vlak na een bui laat je het over het algemeen ook wel uit je hoofd om boodschappen te halen, omdat het dan buiten over het algemeen een gladde modderzooi is. En een modderbad is al helemaal niet iets waar ik op zit te wachten...
Een ander nadeel van de regen en het onweer is de gevoeligheid van het locale lichtnet. In geval van onweer wordt hier preventief alles uitgezet (met reden), even werken aan de PC is er dus niet bij. Dus weer wordt je planning aangepast en moet je je taken een andere keer uitvoeren.
En wat verder veel tijd kost? Schoonmaken. Het huis is open, over het algemmen wordt de zaak buiten na een regenbui snel schoon, dus alles wordt heel snel stoffig.
En zo ben je al met al heel erg veel tijd kwijt terwijl je relatief heel weinig doet. Dit leidt er ook toe dat er relatief weinig vrije tijd overblijft die helemaal vrij te besteden is.... En dat is jammer.
Zeker omdat je toch met zijn allen in hetzelfde huis woont, allias kantoor, waardoor prive en zaken nauw met elkaar verweven zijn. Best beklemmend, soms.
Dus, lang leve de Indonesische tijd, die duidelijk anders ingedeeld wordt dan de Nederlandse. En wie durft er nu nog te beweren dat tijd een universeel iets is???
Groetjes!
Jenny
