West Sumba: Waikububak en omgeving
Het westen van Sumba Indonesië wordt gedomineerd door rijstvelden, palmbomen, prachtige stranden en traditionele dorpen waar de tijd heeft stilgestaan. Het toerisme in West-Sumba staat nog in kinderschoenen, wat de regio een bijzondere bestemming maakt voor avontuurlijke reizigers.
Ik verken het westen van Sumba vanuit Waikabubak. Met het openbaar vervoer bezoek ik de mooiste bezienswaardigheden van het westen van Sumba. Veel reizigers kiezen voor Tambolaka als uitvalsbasis.
Traditionele dorpen op Sumba
Reizen naar Waikabubak
Waikabubak ligt in het westen van het eiland Sumba, een Indonesisch eiland ten zuiden van Flores. Het dichtstbijzijnde vliegveld van Sumba is Tambolaka Airport.
Ik vlieg echter van Bali naar Waingapu in het oosten van Sumba. Een travel (shared taxi) brengt me naar West-Sumba. De weg oogt verbazingwekkend goed en ik hoop op een voorspoedige rit. Helaas valt dat een beetje tegen... Sumba is een heuvelachtig eiland en de weg zit vol bochten. Hoewel ik geniet van de aaneenschakeling van tropische landschappen en graslanden word ik op den duur toch een beetje wagenziek. Gelukkig is de rit niet al te lang en stoppen we onderweg bij een aantal warungs.
Grafmonument bij Waikabubak
Bezienswaardigheden Waikabubak, Indonesië
Waikabubak is de administratieve hoofdstad van West-Sumba en daar is eigenlijk alles mee gezegd. Waikabubak is geen leuke bestemming voor een stedentrip. De stad kent geen echte bezienswaardigheden. Waikabubak is echter een prima uitvalsbasis om het westen van Sumba eiland te verkennen.
Verscholen in de heuvels in de omgeving van Waikabubak ligt een aantal traditionele kampongs en dorpen. Hier lijkt de tijd te hebben stilgestaan.
Kampung Tarun
De tombes van Praj Klembung
Kampong Prai Klembung is een traditionele wijk omklemd door het moderne Waikabubak. De huizen zijn van hout en zijn veelal gebouwd in een typische Sumbanese stijl: de huizen hebben hoge rieten daken die zorgen voor koelte in het warme seizoen.
In de struiken aan de rand van het dorp ligt een aantal graftombes verscholen. Op Sumba worden volgens de Marapu religie de voorvaderen vereerd.
Afgelegen dorpen op Sumba
Kampong Tarun en kampong Waitubar
De volgende dag maak ik een wandeling van Waikabubak naar Kampong Tarun en Kampong Waitubar,
Ik begin de dag met de klim naar Kampong Tarun. De dag is pas net begonnen en gelukkig is het nog niet al te warm. Op straat is het leven al in volle gang, tussen de scharrelende kippen en varkens wordt de was gedaan, spelen kinderen op straat en zitten de belangrijke mannen van het dorp op de veranda betelnoot te kauwen. Zo af en toe belandt een rode fluim op de grond.
In Kampong Tarun leidt een aantal nieuwsgierige kinderen me naar de Kepala Desa, de dorpsoudste. Ik word uitgenodigd voor een praatje en het kauwen van een betelnoot. Ik bedank hem vriendelijk voor het laatste, en ik bied hem een sigaret aan die ik speciaal voor dit doel gekocht heb. Na een korte babbel, en heerlijke zoete thee, krijg ik toestemming om door het dorp te lopen en zelfs foto's te maken.
Via Kampong Waitubar loop ik terug naar Waikabubak. Het voelt alsof ik een tijdreis heb gemaakt.
Graven in Anakalang
Megalieten en Anakalang villages
Ik neem een bemo richting oosten van Sumba eiland en stap 22 kilometer ten oosten van Wakububak uit. In de Anakalang regio liggen een aantal indrukwekkende megalieten en mooie traditionele dorpen.
Kampong Pasunga, het dorp met de ijzeren daken
Het dorp Pasunga ligt langs de doorgaande weg en is daarmee de eerste bezienswaardigheden van het westen van Sumba die ik bezoek. De traditionele huizen vallen me echter een beetje tegen. Hoewel deze huizen de vorm hebben van de traditionele huizen van Sumba eiland, zijn de daken bekleed met golfplaat. Natuurlijk is dat beter bestand tegen de regen dan bamboe en vergt het minder onderhoud, maar de modernisering is esthetisch.
Tombes in Anakalang
De graven van kampong Pasunga maken veel goed. De grote graven zijn gedecoreerd met megalieten die enigszins op totempalen lijken,
Met de motor naar Gallubakul
Vervoer is niet heel moeilijk te regelen in Indonesië. en Al snel heb ik een ojek (motortaxi) gevonden die me wilt vervoeren door het prachtige landschap van Anakalang. Een korte rit door de rijstvelden brengt me naar Gallubakul. Hier ligt een tombe met een oppervlakte van maar liefs 5 bij 4 meter, en de grafsteen weegt niet minder dan 70 ton!
De bergen van west Sumba Indonesië
Lai Tarung
Na een kort bezoek aan het traditionele dorp stap ik weer achterop de motor. De volgende bestemming is Lai Tarung. Ik word vol enthousiasme welkom geheten door de vrouwen en kinderen van het dorp en ik word getrakteerd op de grootste citrusvrucht ook. De Jeruk Bali, die bijna zo groot is als een voetbal, heeft een zoete smaak.
Een van de mannelijke dorpelingen laat me het dorp zien, en neemt me ook mee naar een huis wat nog in aanbouw is. Dit huis, wat plaats biedt aan meerdere gezinnen, bevindt zich boven op een berg. Je snapt dat ik een prachtig uitzicht heb over Lai Tarung en omgeving.
Het lijkt wel of het hele dorp in plateaus gebouwd is: na een stukje klimmen verschijnt er een nieuwe groep huizen, zijn er meer graven, maar blijk ik nog niet boven te zijn. En dat is niet erg, ik geniet van de korte trekking die me onverwachts wordt aangeboden.
Uitzicht over het westen van Sumba
Swingen in de bus
Omdat het openbare vervoer niet overal al te best is, wil ik voor mijn laatste ochtend in west Sumba een auto huren. Helaas verhuurt het hotel geen auto's voor een dag. Ik besluit naar de markt te gaan om daar voor een paar tientjes een bemo (minibus) te huren.
De bemo waar ik in beland is een discobemo. Ik zit nog niet goed en wel en de muziek wordt aangezwengeld. De bas trilt en dreunt door het voertuig. Uiteraard komt Bob Marley langs, maar ook diverse Indonesische hits.
Tradities in Taramanu
Traditionele kledij in Taramanu
De discobemo brengt me naar Taramanu, een dorp wat vier kilometer van Waikabubak ligt. Het dorp is vrij groot, en ook hier zijn er zowel traditionele huizen van stro en bamboe, als huizen van golfplaat te vinden. De mannen van Taramanu lopen rond in traditionele kledij. Deze bestaat uit een dik geweven sarong en een kris (dolk). Ze laten me vol trots hun wapens zien.
Midden in het dorp liggen verschillende grote graancirkels. De vrouwen van het dorp vegen het graan van tijd tot tijd om, opdat het beter droogt. Terwijl ik word rondgeleid door het dorp loopt een groep kinderen met me mee. De oudere kinderen dragen de kleintjes. Vanuit het dorp geniet ik van het uitzicht op de azuurblauwe zee.
Gastvrij Taramanu
Een korte trekking naar Waigilla
De chauffeur geeft me het advies om van Tamaru niet naar het volgende dorp te rijden, maar om te voet te gaan. En zo geschiedt het: ik ga te voet naar Waigilla, een aangrenzend dorp onder aan de heuvel. De kinderen van Taramanu lopen met me mee.
Onder aan de heuvel staat de bemo alweer op ons te wachten. Hij rijdt ons naar Praigoli. Na een kort bezoek aan een van de mooiste stranden van Sumba neemt ik de bus naar Waingapu.
Vissers op Sumba
Meer lezen over Indonesië
