home    reizen    slow travel    fotografie op reis    reisinspiratie    over IkReis    icoon facebook   icoon twitter   icoon instagram
reizen   slow travel   fotografie   reisinformatie
europa   azië   afrika   amerika

foto jenny met muts

Ik ben Jenny – reiziger, fotograaf en juf. Ik bezocht meer dan 70 landen in vier continenten. Toch tel ik liever ervaringen dan landjes. Mijn grote liefdes zijn drop en Indonesië. Mijn dochter AKA de kleine reiziger (2018) is verslaafd aan sambal.

IkReis is een blog voor liefhebbers voor reizen en fotografie. Hier vind je sinds 2003 inspirerende reisverhalen en praktische tips voor een zelfstandige rondreis, roadtrip of stedentrip (met en zonder kinderen). Met de fotografietips op IkReis leg je je reizen mooi vast.

Lees meer.

Plannen 2023:

- Moezel (jan)
- Marokko (feb)
- Interrail (april/mei)
- Eisenach (mei)
- Indonesië (juli/aug)
- Singapore (aug)
- Maleisië (aug)
- Brabant (sept)
- Ameland (okt)
- Tsjechië (dec)


banner van sunny cars

banner booking


Doen in Beirut

Beirut is misschien niet echt een gebruikelijke bestemming voor een stedentrip. Ik bezoek Beirut tijdens een rondreis door Libanon en Syrië. Ik ben aangenaam verrast wat je kan doen in Beirut!

Vanuit het hotel ben ik zo bij de zee. De hele kustlijn van Beirut is een grote promenade, met in de zomer een aantal beach clubs. In de winter zijn er mensen die joggen, anderen flaneren, en de sfeer is relaxt.

Bezienswaardigheden Beirut: Central Business District

Ik loop richting het Central Business District, een deel van Beirut waar de burgeroorlog in alle hevigheid gewoed heeft. Er is nog altijd veel beveiliging op straat, maar de sfeer is absoluut niet gespannen. Wel zijn er gebouwen met kogelgaten en granaatinslagen, wat me toch wel een enigszins unheimlich gevoel geeft. Daar staat echter tegenover dat er veel gebouwen weer in de oorspronkelijke (koloniale) stijl hersteld zijn, en dat men ook druk is met het bouwen van allerlei nieuwe gebouwen. Ook de jachthaven wordt onderhanden genomen.

Place d’Etoile: Parijs in Beirut

Het middelpunt van het zakendistrict is het Place d’Etoile. Omdat het zondag is, is het gebied autovrij en redelijk rustig. Welgestelde Libanezen komen om te genieten van een lunch. Om eerlijk te zijn schrik ik nogal van de prijzen, maar met behulp van de Lonely Planet lukt het toch om een restaurantje te vinden waar je geen 4 euro hoeft te betalen voor een kop thee.

Een autovrije dag, een leuk initiatief. In Nederland zouden er waarschijnlijk een paar pionnen geplaatst worden om het begin van de zone te markeren, maar in Libanon pakt men dit iets rigoureuzer aan. Op elke toegangsweg staat een soldaat, vaak met een machinegeweer. Om zijn verschijning kracht bij te zetten, zijn er bovendien hekken geplaatst, en een enkele keer is er zelfs gebruikt gemaakt van ‘cross bars’, die dingen die ook wel gebruikt worden om tanks tegen te houden. De eerste keer vraag je nog heel terughoudend aan zo’n mannetje of je de desbetreffende straat wel in mag, maar je wordt steeds makkelijker. Ze fluiten je wel terug als het niet mag....

Om de Place d’Etoile ligt een aantal kerken en moskeeën die het bezoeken waard zijn, en ook een aantal Romeinse sites.

Roman Baths Beirut

Zo denk je een leuk park gevonden te hebben, en ineens gaat je park zonder enige waarschuwing over in een Romeinse opgraving. Helaas staan er geen bordjes met enige uitleg (en de Lonely Planet is ook niet bijzonder informatief wat Beirut betreft), maar het de stapeltjes stenen die in de thermen gebruikt werden als onderdeel van de vloerverwarming zijn niet heel moeilijk te herkennen. Er staat verder nog een klein aantal zuilen overeind, en er zijn resten over van iets wat in mijn ogen wel eens een tempel geweest zou kunnen zijn. Maar of dat inderdaad zo is?
Grenzend aan de Romeinse baden, iets hoger op een heuvel, ligt de Grand Serail. Een mooi gebouw uit de Ottomaanse tijd, maar helaas doet het nu dienst als overheidsgebouw en is de omgeving afgesloten door prikkeldraad en militairen.

Mohammed al-Amin Moskee en St. George Cathedral

Hoewel er vele gevechten zijn geweest tussen moslims en christenen, kunnen beide religies ook gewoon samen gaan. In Beirut zie je kerken en moskeeën dan ook gewoon gebroederlijk naast elkaar liggen, zoals de St. George Cathedraal en de al-Amin Moskee.

In de cathedraal is een mis gaande, en ik spiek van onder aan de trap door de open deur naar binnen. De kerk is grootst, het schip is prachtig.

De Al-Amin Moskee schijnt een kopie te zijn van de Blauwe Moskee in Istanbul, maar om eerlijk te zijn heb ik wat moeite om de overeenkomsten voor de geest te halen. Het dak van de moskee is knalblauw, en steekt mooi af tegen de lucht. Helaas kun je deze moskee niet in.


Doen in Beirut: bezoek een moskee

Al-Omari Moskee

Ten noorden van de Place d’Etoile ligt een moskee die je wel kan bezichtigen, de al-Omari Moskee. Bij de zijingang van de moskee staat een bord welk toeristen uitnodigt om de moskee te betreden, en er staat een rek met gewaden voor vrouwen (ik weet niet of je voor vrouwen van een jelaba mag spreken?). De moskee dateert oorspronkelijk uit de 12de eeuw. Er staan fraaie boekenkasten met korans, en het verbaast me hoe de gebedstijden staan aangegeven met een modern bord met rode leds.

Meer Parijs in Beirut: Place des Martyrs

Op de Place des Martyrs vond in 2005 de grootste demonstratie ooit in Libanon plaats, precies een maand na de moord op de minister-president Rafic Hariri. Deze demonstratie heeft er toe geleid dat buurland Syrie haar laatste troepen na 15 jaar bezetting terug trok.

Op het plein staat een imposant standbeeld. Het standbeeld is doorzeefd door kogels, en een van de beelden mist zelfs een arm. Elders op het plein staat een kerstboom, die hoop symboliseert. Waar je ook kijkt, maar overal staan ook kranen van bouwwerkzaamheden van de wederopbouw van Beirut welke nog steeds niet af is. Een confronterend geheel.

Tip: de hop on hop off bus in Beirut brengt je comfortabel naar de bezienswaardigheden van de stad.

Cathedral Saint Louis Capucient

Verder bezoek ik de Cathedraal Saint Louis Capucient. De kerk is van binnen zeer eenvoudig, maar juist de soberheid van de muren van het schip zorgt ervoor dat de ornamenten rondom het altaar benadrukt worden. En terwijl ik de kerk bekijkt, oefent een vrouwtje kerstliedjes op een orgel wat uit de jaren vijftig lijkt te stammen.

Hamra

Hamra wordt ook wel de intellectuele wijk van Beirut genoemd. Niet zo gek met drie universiteiten.

Ik bezoek een daarvan, de American Beirut University. Dit is een van de meest prestigieuze universiteiten van het Midden-Oosten, maar het is overduidelijk ook een eliteclub. Het terrein van de universiteit beslaat enige hectaren, en in de zomer is er zelfs een beach club. Om de koloniale gebouwen van de universiteit te mogen bezoeken, moet ik me melden bij de receptie, en moet ik nota bene gedurende mijn verblijf mijn ID achterlaten!

Luna Park

Een stad met een gespleten karakter. Dit alles lijkt alleen maar erger in het Luna Park, een mini-attractiepark met een reuzenrad, wat achtbanen, en andere dingen die over de kop gaan. Leuk opgezet, maar nauwelijks iemand die het park bezoekt. Misschien is een zondag niet het juiste moment, maar zo in de schemering doet het onwerkelijk aan.

East Beirut

Ik loop over de Rue Damas, de oude Green Line. Deze straat was de scheiding tussen de Christelijke enclaves in het oosten, en de moslims in het westen ten tijden van de oorlog. De muren aan weerszijden van de straat vertonen kogelgaten, en ook van bepaalde panden is niet echt veel meer over. Zo hier en daar staan er nog altijd soldaten de wacht te houden, maar er is met name niet-levend bewijs dat aan de oorlog doet denken.

Ik loop verder richting zee, en loop door Saifi en Gemmayzeh. Wat een contrast! Het hipste lijkt niet hip genoeg, en het duurste lijkt nog te goedkoop.

Bezienswaardigheden omgeving Beirut: Het Romeinse Tyre (Sour)

De laatste dag van de vakantie, ik weet niet goed wat ik wil doen in Beirut.

Eigenlijk wil ik naar Beitteddine, maar omdat alles behoorlijk stil ligt op de eerste dag van het nieuwe jaar besluit ik toch maar naar Tyre te gaan. Tyre is een stadje wat zo'n 80 km ten zuiden van Beirut ligt, waar een aantal resten uit de Romeinse tijd te vinden zijn.

Wanneer ik op het Cola busstation beland, blijkt dat er geen directe bus gaat. Maar via Sidon reis ik in een kleine twee uur naar Tyre.

Allereerst bezoek ik een site met een oude colonnade. Er zijn was resten van mozaiek, mooie zuilen, en een prachtig uitzicht op zee. Ook zijn er verschillende thermen te bezichtigen in een oud badhuis.

Na mijn bezoek aan de archeologische site op het schiereiland loop ik richting hypedroom. Dit hippodroom is de grootste renbaan ter wereld. Het is dus even balen als blijkt dat ik niet bij de ingang aankom, maar bij het hek wat om het hypedroom ligt. Ik volg het hek, en wanneer het hek een opening vertoond (groot genoeg om een auto binnen te laten) loop ik een beetje vertwijfeld naar binnen. Dan maar geen entre betalen :p

Er staan nog verschillende stukjes tribunes van het hippodroom, en in het midden van de racebaan staat een soort van obelisk. In plaats van paarden rennen nu lokale mensen hun rondjes in de middag.

Ten noorden van de renbaan ligt NOG een colonnade, en via een oude betegelde weg lopen we richting uitgang. Langs de weg staan tientallen oude tombes. Heel bijzonder hoe ze gestapeld zijn!

Vanaf de renbaan is het maar een klein stukje lopen naar de rotonde waar de bussen richting Beirut vertrekken. Maar de weg loopt wel langs een Palestijnse enclave.... In de loop der jaren zijn veel Palestijnen vanuit Israel naar Libanon gevlucht. Tentenkampen in Beirut hebben deel plaatsgemaakt voor goedkope woningen, maar hier in Tyre is het echt een afgesloten unit met zandzakken en tanks bij de ingang. Veel meer zie ik er dan ook niet van, behalve vrolijk wapperende Hezbollah-vlaggetjes en Libanese vlaggen. Ergens ben ik benieuwd wat er achter de zandzakken is en hoe mensen er leven, maar mijn 'angst' wint het van mijn nieuwsgierigheid.

En na een laatste Kebab in Beirut en een heerlijke ijscoupes vertrek ik naar het vliegveld, en naar de koude en het ijs in Nederland.

Meer lezen?


 

Content Copyright © 2003 - 2023 Jenny Smit.      Privacy en Disclaimer      Samenwerkingen     Website by Web Chemistry
Content Copyright © 2003 - 2023 Jenny Smit.
Privacy en Disclaimer
Samenwerkingen
Website by Web Chemistry