Palmyra
23 december 2009
Vanaf het busstation van Damascus gaan er verschillende bussen naar Palmyra. Er zullen zeker goede en slechtere maatschappijen zijn, maar aangezien alle namen van steden en busmaatschappijen alleen in het Arabisch staan aangegeven, is het lastig om te vergelijken en dus boeken we maar een willekeurige bus.
In Palmyra aangekomen stopt de bus buiten de stad, en dus moeten we met een taxi verder. De taxichauffeur staat erop dat we een of andere commissiehotel bekijken, maar uiteraard willen we daar niet verblijven. En zo beland ik in het centrum van Palmyra - wat niet veel meer is dan een hoofdstraat.
De ondergaande zon met uitzicht over het oude Palmyra
Vlakbij het stadje Palmyra ligt een grote Romeinse opgraving, voor mij DE reden om naar Palmyra te gaan. Veel mensen bezoeken Palmyra als snelle dagtrip, maar ik wil langer blijven. En nieuwsgierig als ik ben ga ik meteen na aankomst in Palmyra al snel een kijkje nemen op de site.
Grappig, zoals je zo naar binnen kan lopen. Jammer echter dat zo hier en daar mannetjes op brommertjes tussen de site crossen - niet echt authentiek.
24 december 2009
Na een ontbijtje in het hotel trek ik naar de Romeinse site. Het is nog redelijk vroeg, en hoewel het 's nachts geregend heeft schijnt nu het zonnetje.
Colonnade
Het meest markante overblijfsel van Palmyra is wellicht de oude colonnade, ofwel de zuilengang. Aan het begin van de gang staat een grote Romeinse arcade. Aan weerszijden van het betegelde pas staan nog diverse overblijfselen van zuilen overeind, en tevens liggen er resten van zuilen langs het pad. Het is niet moeilijk om je in te beelden hoe deze hoofdweg er zo'n 2000 jaar geleden moet hebben uitgezien! De colonnade is lang, en beslaat zo ongeveer de helft van de site. Al met al toch zo'n kilometer, schat ik.
De colonnade van Palmyra
Tetrapylon
Ik vervolg de kollade richting westen, en stuit al snel op een tetrapylon. Vier grote zuilen die op een platvorm staan en de hemel in rijken, de overkapping is echter met de tijd verloren gegaan (en niet net als de zuilen gereconstrueerd.
Verder naar het westen is de kollade iets minder intact, maar het heeft zij charmes om tussen de stenen door te lopen. Er groeit zo hier en daar wat gras, en er zijn ook andere plantjes te vinden. Een paar geiten houdt de begroeiing binnen de perken.
Amfitheater
Net ten zuiden van de colonnade ligt een klein amfitheater, waar je tegen een kleine vergoeding naar binnen kan. Er zijn nog geen andere toeristen wanneer ik via de uitgehakte tribunes naar boven klauter. Het podium is leeg, raar zo'n theater zonder publiek en zonder acteurs.
Het Romeinse amfitheater van Palmyra
Wanneer ik naar beneden klim, valt me op dat heel veel details van het theater goed bewaard zijn gebleven. Er zijn sierlijke krullen uit het marmer gehakt, maar ook verschillende druivenranken en dergelijke. Ook boven het podium zijn de nodige versieringen te vinden. De koeliezen, achter het podium, hebben inmiddels echter hun beste tijd gehad.
Bedoeïnen
Aan het eind van de kollade liggen diverse oude tempels. Ik tref hier tevens een van de eigenaren van de geitjes aan, een bedouine jongen die probeert shawls te verkopen. Ik heb niet echt veel interesse in zijn koopwaar, en ik vraag aan hem of het wellicht mogelijk is om ergens op het complex een kopje thee te krijgen? De jongen voert me mee...
En zo beland ik ineens bij een bedoeinengezin in huis. De moeder, de vader en een kleine uk zitten op een aantal kussen voor het huis, en ik word ook verzocht plaats te nemen. Met gebaren vertelt de vrouw dat ze vijf kinderen heeft, en zo iets het niets komt er af en toe een kind een kijkje nemen. Ook komt er ergens zoete thee vandaan, welke ik me goed laat smaken. De vrouw draagt met trots een tatoeage onder haar kin, welke het kwaad moet verdrijven. Mijn lichte huid en haar vindt ze eigenlijk maar raar. Ik moet maar een van de shawls om mijn hoofd binden, en uiteraard moet ik ermee op de foto! Interesse in een dergelijke shawl heb ik echter niet, en de meeste sierraden die de oudste dochter te koop aan wil bieden zijn me net te groot en te grof. Uiteindelijk vind ik een fijn kettinkje met bruine en zilveren kraaltjes, waar ik uiteraard net teveel voor betaal. Maar daarvoor krijg ik wel behalve mijn ketting verschillende koppen thee en een gezellig gesprek :)
Een bedoeïne meisje in Palmyra
Valley of the thombs
Net buiten de muren van de oude site ligt aan de voet van de heuvels een vallei met oude graftorens. De oudste torens dateren uit de eerste eeuw, en sommige torens zijn wel vier verdiepingen hoog. Andere torens zijn deels ingestord en overwoekerd.
Omdat de combinatie ei van het ontbijt (wat al uren opstoot...) en zoete thee me niet echt goed gevallen is, besluit ik niet lang in deze vallei te blijven maar even terug te gaan naar het hotel voor wat rust en iets als lunch.
Temple of Bell
Na een paar uurtjes rust ga ik weer naar de oude site, ditmaal om de temple of Bell te bezoeken. Alle tourgroepen doen deze tempel in de vroege ochtend, dus aan het eind van de middag is het redelijk rustig. Wel grazen er een aantal schapen en geiten op het terrein van de tempel, welke omgeven is door dikke zware muren.
Tempel in Palmyra
Net als andere delen van het complex, zijn ook hier weer allerhande mooie details zichtbaar. Delen liggen los op de vloer, maar grote delen van de tempel inclusief een grote rij met zuilen zijn prachtig bewaard gebleven.
Al met al is Palmyra een van de mooiste Romeinse opgravingen die ik ooit gezien heb!
Meer lezen over Syrië?
- Mijn route door Syrië
- Vanuit Palmyra maak ik een meerdaagse roadtrip door het oosten van Syrië
- Pamyra is getroffen door de oorlog in Syrië. Lees welke bezienswaardigheden nog meer zijn verwoest
- Heb je de documentaire 'Floortje terug naar Syrië' (oktober 2016) al gezien?
