Trekking naar Kalaw
december 2005
Na een paar actieve dagen in de omgeving van Inle Lake maken we ons klaar voor een driedaagse trekking naar Kalaw.
Drijvende markt van Inawa
De trekking begint met een ontspannen bezoek aan de drijvende markt van Inawa.
Drijvende markten zijn in sommige regio's in Azië een zeer goed alternatief voor de 'normale' markt, omdat verkopers hun waren op hun bootje uit kan stallen en zo van huis naar de marktplaats kunnen varen. Niet iedereen heeft immers gemotoriseerd vervoer, en ondanks de vindingrijkheid van veel mensen kun je tóch makkelijker spullen meenemen op een bootje dan op een motor.
De markt is minder toeristisch dan de drijvende markt bij Bangkok, maar helaas is hij niet zo autenthiek als het ooit geweest moet zijn. Er is daarom relatief weinig groenten en vis te koop, en des te meer handwerkproducten. De vele bootjes zijn leuk om te zien.
Traditioneel ploegen van het veld
Trekking naar Kalaw
En toen moest er gelopen worden. December is het droge seizoen in Myanmar, wat er voor zorgde dat de trekking zo af en toe een warme en zweterige bedoeling werd. We lopen door dorpen van verschillende minderheden als de Pa-O en Padaung. Tussen de dorpen ligt veel landbouwgrond met kool, rijst, pepers, tomaten enzovoorts. We groeten de vele werkers, die allemaal teruggroeten. Sommige blijven even een praatje maken met de gids, en worden zo op de hoogte gebracht van nieuwtjes in de regio. Een enkele keer nemen we zelfs een lunchpakketje mee van het dorp naar familieleden in het veld.
Trekking naar Kalaw
Boeddhische kloosters
We overnachten in Boeddhistische klooster. De kloosters in kwestie zijn niet veel meer dan tochtige houten gebouwen zonder poespas. Enigszins primitief, op veel te dunne matjes en gedurende de tweede nacht met veel te weinig dekens. ik heb het koud, zelfs in een fleece-trui! Helaas doe ik daardoor nauwelijks een oog dicht.
Maar wat een ervaring!
Tijdens de maaltijd, bereid door onze gidsen, zijn we getuige geweest van het avondgebed van de novices. De jonge monniken waren pas 5-6 jaar oud en hebben gehurkt ruim een uur gebeden. Een hoeveelheid discipline waar Nederlandse kindertjes wat van kunnen leren. Vele kleine kaalgeschoren kinderhoofdjes, allen geklees in rode pijtjes in een schaars verlichte tempel, heel sereen en mysterieus!
En de volgende morgen om 5 uur herhaalde dit riueel zich nogmaals. Terwijl ik geniet van het ritueel, gromt een ander groepjes toeristen over hun verstoorde nachtrust. Stel je niet aan, je bent te gast...
Het tweede klooster was bijna onbewoond, er woonden maar twee monniken. De oudste van de twee vertelt ons dat het vaak drukker is: iedere mannelijke boeddhist in Myanmar moet aantal dagen per jaar het klooster. Het drukst is het rond volle maan, met name rond Vesak Day (de verschijning van Buddha, in mei). Ook wordt er uiteraard gekeken naar de behoefte op het land: rond oogsttijd zijn de mannen daar aan het werk, terwijl men rond Vassak, de regentijd, juist voor het klooster kiest.
Spontane ontmoetingen op een lokale school
Kalaw
En hoewel Kalaw een kleine en gemoedelijke (koloniale) stad is (bijna saai zo rustig), is het dan toch weer even wennen om na drie dagen in de bewoonde wereld terug te zijn. We hebben dan ook lekker rustig aan gedaan (mag ook wel na drie dagen lopen) en vanuit een theehuis lekker naar voorbijgangers gekeken. En aangezien het marktdag was, was er een hoop te zien. En de (gratis) groene thee en de (bijna gratis) Indiase hapjes waren verrukkelijk, haha.
De 23ste hebben we de bus van Kalaw naar Bago genomen (17 uur) en de rest volgt een andere keer :-)
Meer lezen?
