Inle Lake
18 december 2005
Vanuit Bagan reis ik een kilometer of 400 naar het oosten, naar Inle Lake. Waarom doet de bus er maar liefst 10 uur over? Waarom twijfel ik of we ooit de berg wel opkomen? En waarom stelt het me niet gerust wanneer we om de havenklap stoppen om een paar emmers koud water op de motor te gooien?
Het prachtige Inle Lake
Inle Lake is een zoetwatermeer met een lengte van zo'n 12 kilometer. Het is omringt door prachtige bergen en daarnaast kun je in de omgeving van het meer genieten van een rijke flora. Het is hier relatief koel rondom het meer, ongeveer een graadje of 25. Mede door de temperatuur is het hier groener dan in de rest van het land, zelfs in het droge seizoen in december.
Uitzicht over Inle Lake
Het is opvallend dat ik nergens in Myanmar zoveel westerse toeristen heb gezien als bij het meer. Dit komt onder andere omdat alle bootjes ongeveer dezelfde tocht maken voor min of meer dezelfde prijs. Je hebt dus minder de vrijheid om zelf je route te bepalen als elders in het land, en je kan daarom minder makkelijk 'de massa' ontlopen.
De markt bij Indein
We zijn samen met een Zwitsers stel naar Indein gevaren, waar een kleurrijke markt gaande is(zoals elke 5 dagen). In Shan State wonen verschillende etnische minderheden, waaronder de Karen en Pa-O die samenkomen op de markt van Indein. Ik denk dat ik me gewapend met een fototoestel uren zou hebben kunnen vermaken... Helaas heb ik maar beperkt de tijd.
Long Neck
In Myanmar wonen ook de Long Necks. Vrouwen van deze stam krijgen vanaf jonge leeftijd ringen om nek, waardoor deze als het ware opgerekt wordt. Helaas doen vrouwen en jonge meisjes dit tegenwoordig niet alleen meer als uiting van hun cultuur, maar ook (onder dwang) ter vermaak van toeristen. Ik heb daarom tijdens mijn reis door Thailand bewust geen Long Neck dorp bezocht.
Bij Indein zie ik een Long Neck vrouw, en eigenlijk was het verschrikkelijk! Sowieso is de aanblik van een vrouw met een nek van meer dan 20 cm heel onnatuurlijk (wanneer de ringen worden weggehaald overleefd de vrouw het ook niet omdat haar wervels opgerekt zijn) maar ook omdat ik onbedoeld alsnog heb mogen/moeten aanzien hoe mensen andere mensen uitbuiten. En misschien is deze mevrouw in haar vrije tijd heel gelukkig, zo komt ze op mijn niet over. Later hoor ik dat de vrouwen oorspronkelijk niet wonen in deze omgeving, maar door de overheid hier moeten werken voor het vermaak van toeristen.
Nijverheid bij Inle Lake: grondstof voor tassen en doeken
Nijverheid
In dit gebied zitten veel zilversmeden, katoen- en zijden weverijen, paraplu-fabrieken en sigarenfabrieken (wat hier handwerk is).
De fabrieken leveren de gidsen commissie op. Ik vind het tijdens deze trip echter niet zo erg om de fabrieken te bezoeken, want onderweg kun je genieten van de vele dorpjes, die allemaal op palen zijn gebouwd.
Het wordt me al snel duidelijk dat de bewoners van dit gebied het water niet alleen gebruiken om zich over voort te bewegen, maar ook om de was in te doen, zich in te wassen, als riool en als drinkwatervoorziening. Ook wordt er volop gevist met typsiche conische manden (als net). De vissers hebben een apparte manier van roeien: ze balanceren namelijk op een been terwijl ze met het andere been de roeispaan bedienen. Grappig om te zien dus, zeker wanneer je bedenkt dat zelfs kindje vanaf een jaar of 3 dit al kunnen.
Een pagode in het meer
Trekking bij inle Lake
Tijdens een eendaagse trekking maak ik kennis met de heuvels en het uitzicht over het meer. De trekking was wel een beetje lang: we hebben zo'n 10 uur gelopen (inclusief een paar pauzes) en meer dan 500 meter hoogte overbrugt.
Tijdens het lopen vertelt de gids honderduit over het land. Hij heeft aan dat er de afgelopen tijd een hoop verbeterd is in het gesloten Myanmar, zowel voor toeristen als voor de lokale bevolking. Internet kan meer en meer en er is ook sateliet TV met CNN en BBC. Met als grote voordeel: voetbal... Desalniettemin vindt de gids dat veranderingen nog steeds te langzaam gaan, prefereert hij een parlement boven een leider (zelfs Aung Sang) en hoopt hij dat veel toeristen zijn land zullen bezoeken omdat ze naar zijn mening een positieve invloed uitoefenen.
Fietsen rondom Inle Lake
Diederik en ik hebben een dagje fietsen gehuurd om 'relaxed' naar Inle Lake te fietsen zo vlak voor onze driedaagse trekking naar Kalaw. Wanneer er echter geen verkeersborden zijn en de wegen slecht zijn, kun je de weg kwijt raken. Of beter gezegd: de weg houdt gewoon op... Zo rijd ik ineens over veel te smalle dijkjes tussen de rijstvelden door, terwijl ik mijn best moet doen om niet ineens in de velden te vallen. Tot grote ergernis van een waterbuffel (en tot groot genoegen van een paar lokale landarbeiders) is dat Diederik niet helemaal gelukt...
Ineens houdt ook deze 'weg' op te bestaan en we lopen we door een drassige weide verder . Lopen ja, want fietsen was inmiddels onmogelijk.
Wonen op het water
Niet lang daarna hebben we echter de 'hoofdweg' gevonden en konden we onze tocht naar het meer vervolgen. Al hebben we eerst een Max (zoete lokale fanta) gedronken op de goede afloop... Bij mensen thuis, omdat er geen zithoekje was, heeft het winkelvrouwtje ons gewoon in haar huiskamer gelaten. Met handen en voeten zijn we uitgenodigd, ze sprak geen woord Engels. Zo lief en gastvrij! (Aangezien we niet bepaald fris meer waren/roken, opperde we al gekscherend dat we net zo goed naast de varkens hadden kunnen gaan zitten.) Terug zijn we om begrijpelijke redenen maar met de boot gegaan.
's Avonds zijn we bij een van de hotelmedewerkers gaan eten, weer eens wat anders dan in een restaurant!
Vanuit Inle Lake heb ik een trekking naar Kalaw gemaakt.
Meer lezen?
- Varen op het meer van Sentani in West-Papua
- Mijn route door Myanmar
- De mooiste plekjes rondom Mandalay
- Myanmar in beeld
