Gobiwoestijn: tips en ervaringen
De Gobi Woestijn ligt in Mongolië en het noorden van China en is de grootste woestijn van Azië. In de Gobi-woestijn kun je overnachten bij nomaden, rijden op een kameel, gletsjers bezoeken en kamperen onder de sterren. Ik kan niet genoeg krijgen van al het moois en kies voor een achtdaagse tocht door de woestijn vanuit de Mongoolse hoofdstad Ulan Baatar.
In deze blog vertel ik je meer over de bezienswaardigheden van de Gobi-woestijn en deel ik mijn tips en ervaringen.
Het boeken van een woestijntrip naar de Gobi
Het is even zoeken, maar het is gelukt: ik heb een mooie excursie gevonden naar Gobi woestijn in. Bovendien heb ik een groepje mensen gevonden om een jeep mee te delen. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Bovendien is reizen met een groep van zes goedkoper dan een privétour. De jeep is groot genoeg. (Eigenlijk is het meer een klein busje dan een jeep.)
Een tour van acht dagen door de Gobiwoestijn
Het vinden van vervoer en een gids is niet echt moeilijk, in Ulan Baatar is het aanbod groot. Uiteraard kun je ook online boeken, zeker als het je het geen probleem vindt om voor een privégids te betalen.
Jeeptocht door de Gobiwoestijn in Mongolië
Zonder jeep kom je niet ver in de Gobiwoestijn. Verharde wegen zijn erg schaars in Mongolië, wat elke rit een avontuur maakt. Gehobbel, wagenziekte (lang leve de pilletjes), nieuw gevormde zandduinen, een hele goede chauffeur: eigenlijk is een jeeptocht door de Gobi niets anders dan een hele lange achtbaanrit.
Buiten Ulan Baatar wordt Mongolië al snel heel erg leeg. Binnen de kortste keren maakt de drukte van de stad plaats voor absolute leegte. Ik zie een fascinerend landschap met glooiende heuvels, zand en soms een beetje gras of lage begroeiing. Af en toe zie ik een ger (een traditionele tent), een kudde geiten, schapen, paarden of kamelen. Er zijn nauwelijks steden of dorpen en de enkele benzinepomp die we tegenkomen moet met een hendel aangedreven worden.
Lekke banden zijn geen uitzondering in de Gobi woestijn
Lek. Lekker.
Mijn chauffeur kan niet alleen rijden, maar heeft ook verstand van auto's. Helaas kom ik mijn achtdaagse tour door de Gobiwoestijn niet door zonder autopech. Onderdelen voor auto's zijn lastig te krijgen in Mongolië, dus het meeste onderhoud wordt gewoon ter plekke uitgevoerd.
O ja, dan zijn er ook nog twee lekke banden. Gelukkig heeft de chauffeur deze zo geplakt. Het verschil tussen het plakken van een autoband en een fietsband is niet zo groot. Al moet je langer pompen met je handpomp om een gerepareerde autoband weer met lucht te vullen.
De leegte van de Gobi woestijn
Slapen onder de sterren van de Gobiwoestijn
De eerste nacht van de woestijntocht door de Gobi breng ik door bij een meer. Het uitzicht is geweldig! Ik hoor kwakende vogels, ik zie miljoenen kleine visjes en verder is er niks dan leegte. Ik heb het gevoel dat ik alleen op de wereld ben met niets dan mijn rugzak en mijn tentje.
Op excursie door de Gobiwoestijn: zand...
Naarmate we verder naar het zuiden rijden, wordt het landschap eentoniger. De hoeveelheid zand neemt toe, en met elke zandkorrel die we tegenkomen stijgt de temperatuur. In de ochtend was het nog koud, maar geleidelijk aan pel ik laagje voor laagje de kleren van mijn lijf.
Kamperen in de Gobiwoestijn
Pas aan het eind van de dag komen we bij een soort oase, een plaats in de woestijn waar een paar boompjes groeien. Eigenlijk zijn het meer struikjes, maar de Mongolen zijn er trots op. In overleg met de groep en de gids besluiten we bij een rode rots een stukje verderop te kamperen. De wind is sterk, er is geen water, maar het is een mooi plekje. Vanaf de rots zien we de ondergaande zon voordat we in onze tentjes kruipen.
De volgende morgen regent het (in de woestijn ja...), maar de tenten drogen snel. In de Gobi zijn een hoop skeletten van dinosauriërs gevonden en we nemen een kijkje bij deze vindplaats. Meer rode rotsen, een spetterend uitzicht en voor het eerst zien we mensen die souvenirs aan toeristen proberen te slijten. Mooie stenen met fossielen erin. Ik koop echter niks.
Rode rosten in de Gobi
....en dan is er een gletsjer
Na zand, zand en nog meer zand verandert het landschap, er ligt plotseling ijs. Het zand maakt even plaats voor een groene kloof met runderen en schapen. Er is een gletsjer, hoe bijzonder is dat! We wandelen door de kloof totdat er een soort van zandstorm opzet.
We zetten snel onze tentjes op. Je wordt er handig in, zelfs met de wind... In de tussentijd heeft de gids gekookt en genieten we van een eenvoudige maaltijd. Kamperen in de woestijn is geen luxe, maar zo bijzonder!
De volgende dag rijden we verder, en bezoeken we nog een gletsjer. Het ijs is spekglad en meer dan een meter dik.
De temperatuurwisselingen in de Gobi zijn enorm, het ene moment rijst het kwik tot ver boven de 30 graden terwijl het het volgende moment onder de 10 graden is. Ik word steeds handiger in het aanpassen van mijn kleding aan de schommelende temperatuur in de Gobiwoestijn.
Een gletsjer in de Gobi
We brengen een kort bezoek aan een stad. Hier kunnen we wat verse ingrediënten kopen voor de maaltijden de komende tijd. Ik duik meteen een internetcafé in, ik het helaas een probleem met mijn memory kaart (vandaar de ingescande analoge foto's bij deze blog).
De woestijn roept. In de avond slaap ik voor het eerst in een ger, een traditionele Mongoolse tent. De Ger is groot en comfortabel. Zonder veel problemen kunnen we met ons groepjes van zes koken, eten en slapen in de Ger.
Zandduinen in Mongolië
We rijden verder naar een plek met zandduinen. Deze zijn meer dan tien meter hoog. De patronen in het zand zijn fascinerend, zeker vanaf de rug van een kameel.
Mijn kamelentocht door de Gobiwoestijn is eerste tochtje op de rug van zo'n beest (ik heb dit ook in Jordanië gedaan), maar het blijft leuk!
Zandduinen in de Gobi woestijn
Het weer in de Gobiwoestijn: temperatuur en neerslag
De temperaturen in de Gobiwoestijn kunnen wisselen. Het verschil tussen dag en nacht is erg groot. Vandaar dat ik veel laagjes kleding over elkaar aan heb: ik kan makkelijk iets aan- en uitdoen. Toch heb ik het weer in de Gobiwoestijn niet helemaal goed ingeschat: het kan ook regenen!
Is het mogelijk dat het zoveel regent in een woestijn dat zich een riviertje voort? Ja. En is het mogelijk dat er over deze stroom in de wijde omtrek geen bruggen zijn? Uiteraard. En is het ook mogelijk dat de bus blijft steken!
Met zijn achten proberen we de bus weer in beweging te krijgen. Duwen en trekken heeft geen zin, de stroming is te sterk om de bus uit het riviertje te krijgen. Langzaam zakt het busje wat dieper de prut in. Het water is koud aan onze blote voeten en wij zakken tot over onze enkels weg.
Vastzitten door de regen
Aangezien duwen niet werkt wordt het tijd voor plan B. De volgende optie is om een soort van pad van stenen door de rivier te maken, dus we zoeken met zijn allen naar stenen om onder de wielen te leggen. Dat is nog best lastig in dit deel van de woestijn. Intussen gaat de chauffeur op zoek naar nomaden die ons wellicht kunnen helpen. Bij een ger in de buurt lenen we een hoop hout en met een geïmproviseerde hefboom lukt het ons de bus op te lichten (het Mongoolse woord voor omhoog, oerk, vergeet ik niet snel!) en de bus te bevrijden. Op de kant zit de Nomade man lachend toe te kijken. Maar we zijn los!
Homestay in de Gobiwoestijn
Veel te laat in de avond arriveren we in een stadje waar we de nacht in een ger doorbrengen. Raar eigenlijk, Mongoolse nomaden die in een tent in de stad wonen. Ze zijn mobiel, maar ook weer niet. Ze verkiezen de 'vrijheid' van een tent boven een huis.
Voor het eerst in mijn leven kook ik in een ger op een vuur van koeien- en schapenpoep. Het vergt best wat moeite om het geheel brandende te houden. De pasta wordt echter gaar, ik kan het wel.
Op bezoek bij een Mongoolse familie
En dan rijden we de woestijn uit, het landschap wordt steeds groener en bergachtiger. We komen de eerste yaks tegen. De kuddes schapen, geiten en paarden worden steeds groter en af en toe zijn we mensen, al is dat heel erg relatief: Mongolie is zo uitgestrekt en leeg! In de middag nemen we een kijkje hoe een nomadefamilie geiten melkt.
Wij reizigers mogen ook proberen de geiten te melken. Mijn eerste keer. Het voelt wat onwennig, zo'n uier in mijn hand. Hoe hard moet ik duwen en trekken? En welke beweging moet ik precies maken om een straaltje melk naar buiten te krijgen?
De laatste avond kamperen we in een kloof, eentje met stromend water en een hoop grote keien die her en der verspreid liggen. Het kleine riviertje is erg koud, maar een verfrissende wasbeurt is meer dan welkom dan bijna een week nauwelijks water te hebben gehad om je mee te wassen. De eerste dagen heb je echt het gevoel dat je stinkt, maar eigenlijk went het best snel ;)
Het boedhistische Erdene Zuu klooster
Het boeddhistische klooster Erdene Zuu in Mongolië
De laatste dag rijden we via twee kloosters, waaronder Erdene Zuu, terug naar Ulan Bataar. Erdene Zuu, het oudste en grootste boeddhistische klooster van Mongolië, is erg mooi. Verschillende tempels zijn omringt door een muur met in totaal 180 stupa's.
Een aantal tempels is tijdens het communistische bewind verwoest. Er wordt druk gecollecteerd om alles weer in de oorspronkelijke staat terug te brengen. Aan de ene kant is dat natuurlijk wel bijzonder om te zien hoe het ooit was, maar om de een of andere reden vind ik die 'nieuwbouw' toch minder opwindend.
Op bezoek in een traditionele Mongoolse tent
Tips voor het boeken van een trip door de woestijn:
- Probeer een groepje mensen bij elkaar te sprokkelen, dit drukt de prijs
- Informeer goed wie je begeleidt. Veel chauffeurs spreken geen Engels, dus het is fijn als er ook een gids/kok is.
- Controleer de staat van het busje/jeep en hoeveel ruimte je hebt
- Informeer wat wel en niet is inbegrepen bij de trip. Wanneer je gaat kamperen is het essentieel een warme slaapzak te hebben! De temperatuur in de Gobiwoestijn kan dalen tot onder het vriespunt
- Het eten kan wat eentonig zijn. Je kunt zelf wat fruit en snacks meenemen
- Om teleurstelling te voorkomen zou ik altijd informeren waar je komt te slapen. Er zijn tochten vanuit Ulan Baatar naar tentenkampen met gers, maar deze Mongoolse tenten zijn met name voor toeristen neergezet. Een echte ger is primitiever maar leuker! (Vind ik.)
- De Gobi is groot en uitgestrekt, ik raad aan om minstens een week uit te trekken voor een trip de Gobi in.
Wil je je reis door de Gobi-woestijn liever vanuit Nederland regelen? Dat kan bijvoorbeeld bij Tiara Tours.
Meer lezen?
- Mongolië in beeld
- Tips voor Ulan Baatar
- De Trans-Mongolië Express: per trein door Mongolië
- Slapen in de woestijn in Oezbekistan
