Savannakhet
Waarheen leidt de weg... Een vraag die ik me regelmatig stel. Waar wil ik naar toe, hoe lang wil ik daar blijven, is het technisch überhaupt haalbaar en hoe wil ik daar komen. Van Vientiane naar Zuid-Laos, bussen of vliegen? Uiteraard dat eerste! Maar 16 uur bussen of een stop op de helft? Toch maar dat laatste. Zo beland ik in Savannakhet op weg van Vientane in Noord-Laos naar Pakse in het zuiden.
Het straatbeeld van Savannakhet
Bussen naar Savannakhet
Er is niks mis met bussen in Laos (al denkt Ben daar anders over), muziekje op, genieten van het uitzicht en de karaoke die mijn muziekje verstoort en mensen kijken. En bekeken worden... Volgestopt worden met gebakken banaan, vis en plakrijst omdat je de enige buitenlander in de bus bent. Opgevouwen zitten, omdat de bussen niet gemaakt zijn op lange Europeanen maar op kleine Aziaten.
En elke keer wanneer de bus stopt de vraag WAAROM? Meestal om iemand in of uit te laten stappen, soms om te plassen (altijd in open veld, handig!!!) en soms om te eten. Het went en het heeft zijn charme.
Maar dan ineens, vlak bij Savannakhet, blijkt dat we misschien toch ineens een andere bus moeten hebben. He? Tassen gepakt, in de andere bus geladen, instappen en weer weggestuurd worden. Rennen naar de oude bus, die op het punt staat weg te rijden. Kan iemand me naar Savannakhet brengen? Mijn oorspronkelijke zitplaats ben ik uiteraard kwijt, maar met mijn kont op een zak rijst en mijn benen tegen een motor die ook in het gangpad staat, kom ik het laatste uur wel door.
De bus doet (uiteraard) langer dan gepland over de reis, en dus komen we pas vrij laat in Savannakhet aan. Snel zoek ik een hotel en spoel ik het oranje stof van de wegen in Laos van mijn lijf. Even een hapje eten en je bent een ander mens. Alleen blijkt dat eten een beetje problematisch: we kunnen geen restaurant vinden. Alles is dicht na negen uur, zo blijkt de volgende dag...
Oude gebouwen in Savannakhet
Slaperig Savannakhet
Savannakhet is een slapende provinciestad, maar wel leuk. Er zijn veel koloniale gebouwen die de stad een zeker sfeer geven, bijna een statige sfeer. Er is echter niet zoveel te doen hier: het provinciale museum is dicht. Het andere museum van de stad, het Science Museum, heeft en kleine collectie botten van dinosauriërs en een aantal fossielen. Mooie stukken, maar helaas is het onderschrift meestal alleen in het Lao, heel af en toe in het Frans, maar voor mij blijft het gissen wat ik precies heb gezien.
Ach, morgen naar Pakse...
Meer lezen over Laos?
- Ik bezocht Savannakhet op weg van Vientiane naar Pakse
- Hier vind je mijn route door Laos
