Een uitgebreid verslag van mij trip naar Rome
In september 2003 ben ik van 25 tot 29 september in Rome geweest. Het werd geen standaard stedentrip, al heb ik natuurlijk wel de tijd genomen zo veel mogelijk dingen te bezichtigen... Rome, stad van de chaos.
25 september 2003
In de vroege ochtend, toch nog wel een beetje moe, ben ik veilig en wel aangekomen in Rome. Mijn vlucht vertrok vanuit Berlijn, dat kwam toevallig zo uit omdat ik de afgelopen dagen voor mijn werk in Dresden was. Een vroege vlucht, om stipt 6 uur in de morgen hebben we vliegveld Tegel verlaten. Onderweg heb ik mogen genieten van een prachtige zonsopkomst, maar toen de zon eenmaal op was verwenste ik deze zo af en toe, ik had graag nog een uurtje geslapen in het vliegtuig...
Na een korte bus/ treinrit kom ik aan op Termini, Rome Centraal. Mijn vriendinnetje Eva staat me al op te wachten.
Piazza Navona in Rome. Bezoek dit prachtige plein bij voorkeur aan het begin van de avond!
San Carlo alle Quattro Fontane
Vele bezienswaardigheden in Rome liggen in het oude centrum. Ik geef er dan ook de voorkeur aan gewoon rond te lopen en wel te zien waar ik terechtkom. Mijn wandeling start bij metro-station Barberini. Een leuk plein met een mooie fontein. Rome heeft echt ontelbare mooie pleinen met leuke fonteinen en mooie gebouwen er langs, deze is niet eens zo heel erg bijzonder...
Vanuit hier loop ik naar San Carlo alle Quattro Fontane. Op dit kruispunt zijn een kerk en vier fontijnen te vinden, allen in Barokstijl, ontworpen door Borromini. Mooi om te zien.
Vervolgens beland ik bij het oude zomerverblijf van de paus, wat tegenwoordig dienst doet als vertrek van de president. Een mooi gebouw, gelegen aan een imposant plein met een fantastisch uitzicht over de stad Rome. Aan de overkant van het plein ligt de Sant'Andrea al Quirale.
De Trevi-fontein in Rome
Trevi fontein
Vanuit hier ben ik naar de Trevi fontein gegaan. Prachtige beelden sieren de fontein, maar wat een chaos er omheen! Het is superdruk bij de fontein, verschillende groepen toeristen, onder leiding van zo'n dame met zo'n opgestoken paraplu, willen allemaal tegelijkertijd de fontein zien. Wanneer ik een plaatsje gevonden heb op de rand van de fontein en deze eens goed wil bekijken (en tevens even wil bijkomen), word ik vriendelijk doch zeer dringend verzocht weer op te staan, omdat een paar Japanners alleen zichzelf (en mij dus niet) op hun foto's willen hebben. Arggg! Via een paar achteraf straatjes, om verdere groepen te mijden, loop ik naar het Pantheon.
Onderweg passeer ik Piazza Colonna. Op dit plein staat een obelisk die Marcus' Aurelius overwinningen herdenkt. De kolom is rijkelijk versierd met allerlei facetten uit het leger en sociale leger, eeuwen geleden. Om de hoek ligt de Tempel van Hadrian, 11 Corintische zuilen staan nog fier overeind.
Het dak van het Pantheon moet je zeker bezoeken tijdens een stedentrip naar Rome
Pantheon
Het Pantheon is overweldigend! Gebouwd in de tweede eeuw na Christus, doet het tegenwoordig dienst als kerk. In het midden van de grote betonnen koepel zit een gat, wat de verbinding met de goden vergemakkelijkt. (Pas in de 19de eeuw was men in staat een koepel van beton met deze diameter te evenaren. Slimme lui, die Romeinen!). Mooie beelden en muurschilderingen sieren het Pantheon op. Maar het meest imposante voor mij is toch die sobere koepel, die trouwens ook de kaft van Mulisch' 'Ontdekking van de Hemel' siert.
Piazza Novona
Langs het Palazzo Madama loop ik naar het beroemde Piazza Novona. In de Romeinse tijd lag hier een athletiek baan, het huidige plein volgt deze vorm. Wat er verder te zien is? Fonteinen, beelden van Bernini, kerken en natuurlijk een hoop toeristen en verkopers. Alles en iedereen rent door elkaar heen, maar toch straalt het plein iets grotesk uit.
Palazzo Righetti
Iets naar het zuiden lag vroeger een amfitheater. Het enige wat tegenwoordig echter van het teatro di Pompei te herkennen is, is de vorm. Ooit werd Caesar hier benoemt, nu is het een plein met huizen, het Palazzo Righetti.
Vlakbij ligt ook Largo di Torre Argentina. Begin vorige eeuw is dit kavel opgekocht met als doel er luxe appartementen neer te zetten. Toen kwamen echter deze Romeinse gebouwen aan het licht. De enige bewoners nu is een aantal katten, de tempel is dan ook getransformeerd tot kattentempel. Ik vind het een grappig gezicht, een aantal dikke katten liggen loom in het zonnetje in een decor van oude tempels :-)
Ik besluit deze wandeling met een bezoek aan de Gesu kerk. Een schoon voorbeeld van Contra-Reformatie, maar boven alles een prachtige kerk.
Een fontein op de Piazza Popolo
26 september 2003
Piazza Popolo
In de ochtend neem ik de metro naar Piazza Popolo. Weer een mooi plein in Rome, alweer is men er in geslaagd allerlei elementen, hele verschillende stijlen, samen te voegen tot een min of meer passend geheel. In het midden van het plein pronkt een obelisk die ooit nog op de circus Maximus stond. Eromheen liggen leeuwen die 'slechts' een paar eeuw oud zijn. Uit hun monden spuit heerlijk koud water, waar ik vervolgens mijn waterflesje mee vul. Op veel plaatsen zijn drankjes nogal aan de prijs, maar niet drinken is niet echt een optie in de warmte. Gelukkig spuit uit vele pompen en fonteinen drinkwater, omkomen van de dorst zul je dus niet. Aan de zuidkant van het plein liggen twee kerken, de Santa Maria in Monte Santo en de Santa Maria dei Miracoli, een tweeling uit de 17de eeuw. Er tussen door loopt de Via del Corso, een grote en dure winkelstraat.
Aan de overkant van het plein ligt de Santa Maria del Popolo, waar zich werkelijk een aantal kunstschatten bevinden. Berini heeft het grootste deel van het interieur voor zijn rekening genomen, al is de kapel onder handen genomen door Rapheal. Pinturicchio vervaardigde de fresco's boven het altaar.
Ik klim de steile trappen op naar Pincio, alwaar ik een prachtig uitzicht heb over het Piazza Popolo, maar natuurlijk zijn ook de koepels van het Pantheon, de Gesu kerk en de Sint Pieter duidelijk te herkennen. Via het park met daarin de villa Borghese loop ik in de richting van de Spaanse trappen. De hele weg geniet ik van het uitzicht over Rome. De weg leidt overigens langs de Villa Medici, die ik overigens niet van binnen heb gezien.
Bernini in Rome
De Spaanse trappen en de Tinita dei Monti
Bovenaan de Spaanse trappen ligt de Tinita dei Monti. Omdat ik zo stom geweest ben geen passende kleding mee te nemen mag ik de kerk niet van binnen bezichtigen. Helaas...
Op de Spaanse trappen hebben zich tientallen mensen verzameld die van het zonnetje zitten te genieten, zitten te bedelen, proberen bellenblaas pistolen te verkopen of moeten hollen om hun gids, welke wederom bewapend is met een paraplu (de zon schijnt volop!), niet kwijt te raken. Waarom is dit chaotische tafereel op geen enkele Roomse ansichtkaart terug te vinden???
Aan de voet van de trappen ligt de Fontana della Barcaccia, een zinkend schip.
Fraaie plafonds in het Vaticaan museum in Rome
Omdat ik ruim op tijd ga zijn voor mijn lunchafspraak bij de Santa Maria Maggiore, besluit ik niet een metro naar deze kerk te nemen, maar gewoon de benenwagen. Het weer is nog steeds lekker, dus waarom je onder de grond voortbewegen? Raar eigenlijk, je leert in Thailand een paar meiden uit Londen kennen, waar je vervolgens in Rome mee gaat lunchen...
Repubblica
Op weg naar de kerk zie ik op een gegeven moment een afslag naar Repubblica. Behalve een metro station, zijn hier ook nog enige dingen te zien, dus besluit ik een kijkje te nemen. Vlakbij Repubblica zijn vele winkels (zoals op vele plaatsen in Rome), deze worden in dit deel van de stad aangevuld door kraampjes waar lederwaren, als riemen en tassen, te koop worden aangeboden. Omdat mijn pas nieuwe broek eigenlijk iets te wijd ik, koop ik een mooie rode riem voor slechts 5 eurootjes. Deze wordt zelfs op maat gemaakt!
In de Romeinse tijd lag bij Repubblica een oud badhuis, de baden van Diocletian. In de resten van het badhuis zijn tegenwoordig een kerk (Santa Maria degli Angeli) en het Museum Romanum gevestigd. De omvang van de baden zijn werkelijk enorm, in de oude tijd hebben deze plaats geboden aan zo'n 3000 Romeinen! De kerk is oorspronkelijk ingericht door Michelangelo, maar van de oorspronkelijke inrichting is weinig bewaard gebleven. In de 18de eeuw heeft Vantelli bijgedragen an de inrichting van de kerk, maar helaas heeft deze weinig van het oorspronkelijk karakter van het badhuis intact gelaten. Het is natuurlijk jammer dat dit gebeurd is, ook in de 18de eeuw was het besef er al dat de Romeinse gebouwen van grote historisch waarde waren. Aan de andere kant: het is maar de vraag hoeveel van het bouwwerk gespaard was gebleven wanneer hier geen kerk in gevestigd zou worden...
De fraai aangelegde tuinen van Villa Borghese
Santa Maria Maggiore
De Santa Maria Maggiore ligt aan een plein met daaromheen verschillende bars en restaurants. Het interieur van de kerk is wederom rijkelijk versiert en zeker het bekijken waard.
Trastevere
's Avonds uit eten geweest in Trastevere. In deze wijk aan de overkant van de Tiber (vanuit het oude centrum gezien) zijn vele gezellige en goedkope restaurant te vinden. Ideaal voor budgetreizigers als ik!
Tip: hoe verder je van de tramhalte wegloopt, des te beter en goedkoper het eten.
Vlak voor het eten heb ik de Santa Maria in Trastevere nog met een bezoekje vereerd. In deze kerk is een aantal mooie fresco's en mozaïeken te bewonderen. Ook is het plaffond erg mooi. De zuilen die het dak ondersteunen, vormen een vrolijke mengelmoes van verschillende stijlen, zo zijn er o.a. Corinthische en Dorische zuilen te zien.
27 september 2003
Het Romeinse Colosseum
Colosseum
Deze dag staat voor mij in het teken van een bezoek aan het Colosseum en Palatino.
Bij de kassa van het Colosseum breekt enige verwarring uit bij de bezoekers, je moet weliswaar een kaartje halen, maar voor dit kaartje hoef je niet te betalen (normale kosten: 10 euro). Echter, zonder gratis kaartje mag je het gebouw niet in. De logica ontgaat de meeste mensen enigszins, iedereen rent dus chaotisch door elkaar. Ik laat de boel lekker de boel en ga, alle gidsen ver achter me latend, naar binnen.
Het Colosseum is groot en imposant, veel groter dan andere amfitheaters die ik her en der gezien heb. Er was plaats voor maar liefst 55.000 toeschouwers, die ver onder hen de gladiatoren gevechten in de arena konden zien. Om de wilde beesten aan het vechten te krijgen, kregen de beesten enige dagen tot een week voor het gevecht geen eten. Half uitgehongerd werden ze vervolgens de arena in gelaten, de beesten openden natuurlijk gelijk de aanval op het lekkere hapje dat tegenover hen in de arena stond. 'Huisvesting' van de dieren vond plaats onder het podium, tegenwoordig kun je hier zo naar binnen kijken. Met een soort lift, bediend door slaven die de lift optakelden langs katrollen, werden de beesten omhoog gehesen. Vanuit het Colosseum heb je een mooi uitzicht over het Forum Romanum en Palatino.
Het Palatino en Forum Romanum
Florum Romanum
Na het Colosseum loop ik over het Forum Romanum. Onvoorstelbaar hoeveel er van deze oude markt bewaard is gebleven. Triomfbogen, verschillende kerken, vele zuilen, van alles is er te zien.
Pas in de 19de eeuw is het Forum Romanum uitgegraven, daarvoor lag het bedekt met een dikke laag aarde. Nu lopen er elke dag wel duizenden mensen, net als vroeger in de Romeinse tijd. Er wordt geen toegangsgeld gevraagd. Het broodje wat ik net buiten het forum koop is oud, niet lekker en duur. Nog uit de Romeinse tijd zeker?!?
Op het Palatino, een van de heuvels waar Rome op gebouwd is, zijn nog vele (resten van) villa's te bewonderen. Vanaf de heuvel heb je ook een mooi uitzicht op het Circus Massimo, de oude renbaan.
Het Forum Romanum
De witte nacht
In de avond besluiten Eva en ik een kijkje te nemen bij de Notte Bianca. Gedurende deze 'witte nacht' staat de solidariteit centraal. Musea zijn gratis en openen de hele nacht hun deuren en op verschillende plaatsen worden culturele activiteiten georganiseerd. Een grote plasta fabrikant heft 10 ton pasta gedoneerd voor de daklozen. Openbaar vervoer gaat de hele nacht door, gratis nog wel. Dat willen we zien!
Doel van de reis is Villa Borghese. Omdat het reserveringsbureau de hele dag dicht was, besluiten we op goed geluk te gaan. Ons geluk blijkt zo te zien niet al te goed: er staat een rij van tientallen meters! Omdat we geen zin hebben om uren te wachten, besluiten we maar een stukje te lopen door het park op zoek naar andere activiteiten. Overal lopen mensen, vergelijk het maar met koninginnennacht in Utrecht of zo. Het gebied waar de mensen in het rond lopen, is echter veel groter dan de Utrechtse binnenstad. Ook ontgaat me WAAROM ze rondlopen. Nergens worden dingen te koop aangeboden, niet eens drankjes.
Druk verkeer in Rome
WAT doet iedereen op straat midden in de nacht? De Piazza Polpolo, waar ik de dag ervoor nauwelijks een mens zag, is nu afgeladen vol. Ook heerst er topdrukte in allerlei winkelstraten, wat bezielt mensen om te shoppen midden in de nacht in die drukte? Zo ver als mijn blik reikt (is best ver, het park ligt immers op een heuvel) zie ik auto's in de file staan. Zelfs wanneer deze ooit hun plaats van bestemming bereiken, waar denken ze te kunnen parkeren????
Wat een CHAOS!
Eva en ik houden het voor gezien, mensen kijken is leuk, maar je kan overdrijven. Rome is een miljoenenstad, goed, maar wanneer een miljoen mensen 's nachts rondjes gaan lopen (en rijden), word je daar tè veel mee geconfronteerd. Terwijl we de tunnel inlopen op weg naar de metro, stroomt een massa mensen ons tegemoet. Laat ze maar gaan, wij houden het voor gezien. We lopen tegen een muur van hitte en zweet aan, help, waar is de zuurstof gebleven. Ik heb het benauwd, ben blij als we het perron bereiken, daar is net wat meer frisse lucht. Ik wil WEG, naar huis, WEG uit deze chaos!
Chaos in de witte nacht, Piazzo del Popolo
bron: Leggo, 29 september 2003
De metro is vol, stampvol. Dit is erger dan een bemo in Indonesië, het onder de grond zitten werkt beklemmend. Als we de metro verlaten, zien we dat er een pasagiersstop is. De ondergrondse is verzadigd, mensen wachten gepikeerd.
En ik? Ik ben blij met wat frisse lucht en duik mijn bedje in. Chaos werkt vermoeiend.
bron: Leggo, 29 september 2003
28 september 2003
De volgende ochtend, ik word wakker, het licht doet het niet. Geen elektriciteit. Eva denkt nog even dat alleen de stroom in ons blok is uitgevallen (gebeurt wel eens vaker), ik neem het zekere voor het onzekere en vraag haar of ik ook met de bus Vaticaanstad kan bezoeken in plaats van met de metro. De metro is normaal een stuk sneller, omdat je zo het verkeer in Rome weet te mijden. En natuurlijk is dat ook mogelijk, de lijn 64 gaat vanaf Termini, het centraal station.
Snel blijkt dat de hele stad zonder stroom zit. Alle metro ingangen zijn hermetisch afgesloten. Ik denk terug aan de chaos van de vorige avond, aan de drukte in de metro toen en ben blij dat de stroomstoring niet een paar uur eerder begonnen is. Hoewel, er hebben vast andere mensen opgesloten gezeten.... (Later hoorde ik dat er 30.000 mensen zijn gestrand!)
Omdat er geen metro naar Vaticaanstad gaat, is het bij het busstation een drukte van belang. Of is het altijd zo druk? Of komt dat omdat het zondag is? Ik weet het niet, maar eigenlijk kan ik me niet voorstellen dat het altijd zo druk is. De eerste bus laat niet al te lang op zich wachten, echter, deze bus is veel te klein voor het aantal mensen dat staat te wachten. Wanneer de bus zijn deuren opent, stormt iedereen niks ontziend naar binnen. Om te voorkomen dat ik plat wordt gedrukt in de menigte, besluit ik ook maar mijn goede fatsoen opzij te zetten en ook maar mijn ellebogen te gebruiken. Geheel tijdens mijn principes, echt, maar soms moet je je aanpassen aan het land waar je je bevindt. Integratie is het toverwoord.
Niet alleen het instappen in de bus verloopt chaotisch, maar ook de rit naar Vaticaanstad toe. Stoplichten werken niet door de stroomstoring en het verkeer doet maar wat, meer nog dan normaal. Mensen mogen niet uitstappen bij de halte waar ze eruit willen, ondanks dat ze op het knopje geduwd hebben en het lampje 'bus stopt' brandt. Schreeuwende Italianen kunnen de buschauffeur niet overtuigen de deuren te openen. In deze volle bus hoor ik dat de stroomvoorziening in heel Italië en een deel van Zuid-Frankrijk plat ligt. Balen.
De beroemde trappen van het Vanticaan museum
Vaticaanstad en de Sint Pieter
In Vaticaanstad is het een drukte van belang. Rijen mensen begeven zich in de richting van de ingang van de Sint Pieter, maar voordat we de kerk in mogen, moeten we eerst door een metaaldetector. Het mannetje wat mij scant, doet dat echter zeer onzorgvuldig. Wat heeft het dan voor een zin?
De kerk is mooi, veel barok en beroemde beelden. Verder is het er buitengewoon druk. Midden in de stroom toeristen vind de zondagsmis plaats. Verschillende plaatsen zijn afgesloten voor toeristen maar gereserveerd voor gelovigen om te bidden. Toch zie ik achter de gordijntjes herhaaldelijk flitsende fototoestellen. Lomp hoor! mensen staan in de rij om de voet van een heilige aan te raken. Het marmer van het beeld is al helemaal afgesleten. Zo nu en dan stopt de rij even, iemand moet weer poseren bij de voet en de rest van de mensen moeten maar wachten. Hoewel ook ik niet naar deze kerk kom om mijn geloof te betuigen, vind ik het heel erg, dat de mensen die wel willen bidden op zo'n manier belet worden door toeristen. Verdomme, loop toch door de kerk en bekijk alles vanaf een afstandje, maar val gelovigen niet lastig door ze in de weg te lopen! Heb respect!
Het Musei Vaticani zou de laatste zondag van de maand open moeten zijn voor publiek. Helaas, vanwege de aanhoudende stroomstoring is dat uitgerekend deze zondag niet het geval. Jammer genoeg.
Castel Sant'Angelo
Het Castel Sant'Angelo is echter wel open. Het gebouw heeft dienst gedaan als paleis, fort en gevangenis. Nu is er een tentoonstellingen over de geschiedenis van het fort en zijn er een aantal kanonnen en beelden te zien. Het mooiste is echter het fort zelf. Met name op de bovenste etages is een aantal prachtige fresco's te bewonderen. En ik geniet van een mooi uitzicht over de stad, hoewel ik door de regen niet zo ver kan kijken.
De Engelenbrug over de Tiber is echter van boven goed te bewonderen.
Vanuit Vaticaanstad neem ik een bus naar Capitolini. Gelukkig vind ik nog een kaartje in mijn broekzak, er is inmiddels wel stroom, maar alle kaartjesautomaten doen het niet. Gecrasht.
Castel Sant'Angelo en de engelenbrug
Capitolini
Capitolini is een van de heuvels waar Rome op gebouwd is. Aan het plein, Piazza Capitolini, ligt het stadhuis en het museum Capitolini. Ook dit museum is echter dicht vanwege de stroomstoring. Waarom heb ik in hemelsnaam het bezoek van dit museum uitgesteld tot mijn laatste dag? Het plein, ontworpen door Michelangelo, is echter erg mooi. Het word door een pasgetrouwd stel gebruikt als locatie voor hun trouwreportage. Niet echt een lekker begin van je huwelijk, regen en een grote stroomstoring. Vergeet je nooit! De hagelwitte trouwjurk van de bruid begint inmiddels behoorlijk vies te worden. Hmmm, misschien zijn deze mensen toch wel zieliger dan ik. Naast het plein ligt de Santa Maria Aracoeli. De kerk dateert uit de 13de eeuw, om binnen te komen moet je een trap op die maar liefst 122 treden telt. Ik klim naar boven om de fresco's in de kerk te kunnen bewonderen.
Palazzo Righetti
Het Monumento Vittorio Emanuel is vandaag geopend voor publiek. Hoewel het volgens mijn reisgids niet opengesteld zou zijn voor het publiek, is dat nu dus wel het geval. Ik klim dus ook deze trappen op en geniet wederom van een prachtig uitzicht over de stad. Het gebouw zelf is ook wel mooi, hoog, veel beelden en rijk versierde plafonds.
29 september 2003
Een fout vliegticket
Hoe dom kun je zijn? Ik ben duidelijk dommer dan ik dacht. Op mijn vliegticket staat de foute datum geprint, ik vlieg niet op maandag volgens dit ticket, maar op dinsdag. Stom dat ik dat niet gecheckt heb! Jammer dat de balie-miep het wel zag... (Anders had ik het niet eens gemerkt, erg hè?) Chaos in mijn hoofd. Beelden van slechte TV documentaires over mensen op een Londens vliegveld schieten voorbij. Ik bel naar Nederland, naar Budget Air. Daar wordt gezegd dat ze niks voor me kunnen doen. Ik MOET echter naar Nederland, moet morgen weer werken, heb functioneringsgesprek nota bene! Ik heb duidelijk te veel gevlogen dit jaar (dit zou de achtste keer zijn), ik word te laconiek!
Lieve mevrouw van Virgin Air, bedankt voor alle moeite die je voor me hebt gedaan, bedankt voor het ticket zonder bijbetalen. Vijf luttele minuutjes voordat de incheckbalie sluit krijg ik groen licht, ik mag mee. Een van de meest stressvolle en chaotische uurtjes uit mijn leven, ik heb mijn lesje geleerd, volgende keer zal ik beter opletten. Echt waar.
Fotografie in Rome
Deze blog is ge-update na mijn tweede bezoek aan de stad in 2014. Alle foto's maakte ik in 2014. Meer tips voor Rome? Kijk dan ook eens op Dream the World.
Meer lezen?
- Interview: Nies in Rome
- Carnaval in Venetië
- Stedentrip naar Florence
- Lees ook mijn andere blogs over stedentrips in Italië.
